Αρχικά βοηθός σκηνοθέτης, και στη συνέχεια σκηνοθέτης ο ίδιος, για 13 χρόνια στη Φίνος Φιλμ, ο αντικομφορμιστής, μοναχικός σκηνοθέτης Σταύρος Τσιώλης (1937-2019) αποσύρθηκε για μια δεκαπενταετία από τον κινηματογράφο πριν επιστρέψει ξανά, για να ξεκινήσει τη δίκη του, καθαρά προσωπική πορεία, σ’ ένα κινηματογράφο μακριά από τις αποπνικτικές, συχνά απαράδεκτες απαιτήσεις των παραγωγών, για να μας προσφέρει μια σειρά ταινίες, από το «Μια τόσο μακρινή απουσία» (1985) μέχρι το «Γυναίκες που περάσατε από δω» (2017), ταινίες, δοσμένες με ειλικρίνεια και πάθος, πάνω σ’ έναν κόσμο κι έναν τρόπο ζωής, που ο ίδιος έβλεπε μέσα από την κάμερα, με μια καθαρά δική του, αθώα ματιά. Ταινίες ενός ιδιαίτερα αγαπητού φίλου, δοσμένες με την ευγένεια και το λεπτό χιούμορ που τον χαρακτήριζαν, με δικά του σενάρια, με αυτοσχέδιους διαλόγους και ηθοποιούς συχνά ερασιτέχνες, με μια γραφή λιτή, άμεση, από την οποία δεν έλειπαν η φαντασία και η ποίηση.

Νίνος Φένεκ Μικελίδης