Ιταλία/Italy, 1965, μ/α./b&w.
Σκην./Dir.: Marco Bellocchio. Σεν./Scr.: Marco Bellocchio. Φωτ./Cin.: Alberto Marrama. Μοντ./Ed.: Silvano Agosti, Anita Cacciolati. Μουσ./Mus.: Ennio Morricone. Ηθ./Cast: Lou Castel, Paola Pitagora, Marino Masé, Liliana Gerace, Pier Luigi Troglio. Παρ./Prod.: Doria. Διάρκεια/Dur.: 108΄

Ένας νεαρός άντρας παίρνει δραστικά μέτρα προκειμένου να απαλλαγεί από τη γκροτέσκα, δυσλειτουργική οικογένειά του, σε αυτό το εκπληκτικό κινηματογραφικό ντεμπούτο του Bellocchio. Χλευαστικά άγρια, βλάσφημη, και ανατρεπτική, η ταινία επιτίθεται κατά μέτωπο στις οικογενειακές αξίες και την Καθολική ηθική. Ένα πραγματικά μοναδικό έργο που εξακολουθεί μέχρι και σήμερα να κατατάσσεται ανάμεσα στα μεγάλα επιτεύγματα του ιταλικού κινηματογράφου.

Sangue del mio sangue
Ιταλία, Γαλλία, Ελβετία/Italy, France, Switzerland, 2015, εγχρ./col.
Σκην./Dir.-Σεν./Scr.: Marco Bellocchio. Φωτ./Cin.: Daniele Cipr . Μοντ./Ed.: Francesca Calvelli, Claudio Misantoni. Μουσ./Mus.: Carlo Crivelli. Ηθ./Cast: Roberto Herlitzka, Pier Giorgio Bellocchio, Lidiya Liberman. Παρ./Prod.: Beppe Caschetto, Kavac Film, IBC Movie, Rai Cinema. Διαν./Dist.: AMA Films. Διάρκεια/Dur.:106΄.

Πενήντα χρόνια πριν, ο Marco Bellocchio γύρισε το περίφημο κινηματογραφικό του ντεμπούτο«Οι Γροθιές Στην Τσέπη» στη βόρειοιταλική πόλη του Bobbio και σαν φάντασμα που στοιχειώνει έναν τόπο, επιστρέφει εκεί για να αφηγηθεί τις ιστορίες του “Sangue del Mio Sangue”, το οποίου η πλοκή απλώνεται σε δύο διαφορετικά χρονικά φάσματα με φόντο το ίδιο μοναστήρι της Santa Chiara. Η ταινία ανοίγει στον 17ο αιώνα παρακολουθώντας τη δίκη μιας καλόγριας
που κατηγορείται για μαγεία και κλείνει στο σήμερα περιγράφοντας την σπαρταριστή συνάντηση μεταξύ ενός βρικόλακα κι ενός εφοριακού υπαλλήλου. Η ατμόσφαιρα, τυπική της πρόσφατης δουλειάς του σκηνοθέτη, είναι ταυτόχρονα ανατριχιαστική, όσο και γκροτέσκα αστεία.

Bella addormentata
Ιταλία, Γαλλία/Italy, France, 2012, εγχρ./col.
Σκην./Dir.: Marco Bellocchio. Σεν./Scr.: Marco Bellocchio, Veronica Raimo, Stefano Rulli. Φωτ./Cin.:Daniele Cipr . Μοντ./Ed.: Francesca Calvelli. Μουσ./Mus.: Carlo Crivelli. Ηθ./Cast: Toni Servillo, Isabelle Huppert, Alba Rohrwacher, Michele Riondino, Maya Sansa. Παρ./Prod.: Cattleya, Babe Film, Rai Cinema.
Διάρκεια/Dur.: 115΄

Ένα μωσαϊκό από τρεις αλληλένδετες ιστορίες, μία αμφισβήτηση του νοήματος της ζωής, της αγάπης και της ελπίδας, κατά τη διάρκεια των τελευταίων έξι ημερών στη ζωή της Eluana Englaro,μιας νεαρής γυναίκας που πέρασε 17 χρόνια σε κατάσταση φυτού. Αρνούμενος να προσφέρει εύκολες απαντήσεις για το καυτό θέμα της ευθανασίας, ο Bellocchio δεν παίρνει σαφή θέση για το ζήτημα, καθώς όπως και στο σύνολο του έργου του δεν έχει καμία ανησυχία να πείσει τους ανθρώπους για τίποτα.

Vincere
Ιταλία,Γαλλία/Italy,France, 2009, εγχρ./col.
Σκην./Dir.: Marco Bellocchio. Σεν./Scr.: Marco Bellocchio, Daniela Ceselli. Φωτ./Cin.: Daniele Cipr . Μοντ./Ed.: Francesca Calvelli. Μουσ./Mus.: Carlo Crivelli. Ηθ./Cast: Giovanna Mezzogiorno, Filippo Timi, Fabrizio Costella, Michela Cescon. Παρ./Prod.: Offside, Rai Cinema, Celluloid Dreams. Διάρκεια/Dir.: 128’

Η σύγκρουση μιας δυναμικής, πεισματάρας γυναίκας με τον Μπενίτο Μουσολίνι, για ν’ αναγνωρίσει τον γάμο τους και το παιδί που απέκτησαν, είναι μια σύγκρουση που τη θέτει αντιμέτωπη με τον τεράστιο μηχανισμό του φασισμού - αστυνομία, δικαιοσύνη, Καθολική εκκλησία και κυβέρνηση. Εν μέρει πολιτική πραγματεία, εν μέρει μελόδραμα, η ταινία αποτελεί τη βάση για μια εκπληκτική ερμηνεία από τη Giovanna Mezzogiorno.

Buongiorno, notte
Ιταλία/Italy, 2003, εγχρ./col., μ/α/b&w
Σκην./Dir.: Marco Bellocchio. Σεν./Scr.: Anna Laura Braghetti, Paola Tavella, Marco Bellocchio, Daniela Ceselli. Φωτ./Cin.: Pasquale Mari. Μοντ./Ed.: Francesca Calvelli. Μουσ./Mus.: Riccardo Giagni. Ηθ./Cast: Maya Sansa, Luigi Lo Cascio, Roberto Herlitzka, Paolo Briguglia, Pier Giorgio Bellocchio. Παρ./Prod.: Filmalbatros, Rai Cinemafiction, Sky. Διάρκεια/Dir.: 106’

Μια μικρή ομάδα από μέλη των Ερυθρών Ταξιαρχιών νοικιάζουν ένα διαμέρισμα. Απάγουν τον Άλντο Μόρο, πρώην πρωθυπουργό της Ιταλίας και ηγέτη του Χριστιανοδημοκρατικού κόμματος. Ο Μόρο γράφει πολλές επιστολές προς τους πολιτικούς, τον Πάπα Παύλο VI, και την οικογένειά του, αλλά η ιταλική κυβέρνηση αρνείται να διαπραγματευτεί. Όμως, μια γυναίκα μέλος της ομάδας, έχει αμφιβολίες σχετικά με το σχέδιο... Ο Bellocchio επιστρέφει σε ένα οικείο θέμα, καθώς είχε ήδη σκηνοθετήσει το 1995, ένα ντοκιμαντέρ για τις Ερυθρές Ταξιαρχίες και την απαγωγή του Άλντο Μόρο.

Nel nome del padre
Ιταλία/Italy, 1971, εγχ./col.
Σκην./Dir.: Marco Bellocchio. Σεν./Scr.: Marco Bellocchio. Φωτ./Cin.: Franco Di Giacomo. Μοντ./Ed.: Franco Arcalli. Μουσ./Mus.: Nicola Piovani. Ηθ./Cast: Yves Beneyton, Renato Scarpa, Piero Vida, Aldo Sassi, Laura Betti. Παρ./Prod.: Vides Cinematografica. Διάρκεια/Dur.: 115΄

Ένα εξαιρετικά αυστηρό, καθολικό οικοτροφείο φιλοξενεί τους άσωτους γιους της αστικής τάξης με σαδιστικές μεθόδους και αντιπαιδαγωγικά μέσα. Όταν ένα νέο αγόρι φτάνει εκεί και προβάλει αντίσταση στο χαοτικό καθεστώς, νέες συμμαχίες προκύπτουν και οι ελπίδες για ελευθερία αναπτερώνονται, μέχρι τη στιγμή που η αναζήτηση του χωριστικού και ο φόβος θα δημιουργήσουν νέες ιεραρχίες. Το πιο άγριο και καυστικό έργο του Bellocchio, ξεμπροστιάζει τόσο τον αστικό θεσμό των ιταλικών κολεγίων, όσο και την Εκκλησία στην οποία ανήκουν.