Land and Freedom
M.Βρετανία, Ισπανία, Γερμανία, Ιταλία, Γαλλία/United Kingdom, Spain, Germany, Italy, France, 1995, εγχρ./col. Σκην./Dir.: Ken Loach. Σεν./Scr.: Jim Allen. Φωτ./Cin.: Barry Ackroyd. Μοντ./Ed.: Jonathan Morris. Μουσ./ Mus.: George Fenton. Hθ./Cast: Ian Hart, Rosana Pastor, Ic ar Bolla n. Παρ./Prod.: BIM Distribuzione, British Broadcasting Corporation (BBC). Διάρκεια/Dur.: 109’

Άνοιξη του 1936. Ένας νεαρός Άγγλος κομμουνιστής αφήνει το Λίβερπουλ για να καταταγεί στις Διεθνείς Ταξιαρχίες του δημοκρατικού στρατού στο μέτωπο της Αραγονίας και βιώνει τις ιδεολογικές διαφορές μεταξύ των αναρχικών του POUM και των δημοκρατικών των Διεθνών Ταξιαρχιών. Από τις γνωστότερες ταινίες του πολιτικά ευαισθητοποιημένου Ken Loach, κέρδισε το βραβείο Κριτικών FIPRESCI και το βραβείο της Επιτροπής του Φεστιβάλ Κανών. Ο Loach μιλά για τον ισπανικό εμφύλιο και τις άγνωστες πτυχές του. Για τις αμαρτίες των κομμουνιστών ηγετών, αλλά και τους ανώνυμους εθελοντές απ’ όλη την Ευρώπη που στήριξαν με τη φλόγα τους την επανάσταση...

El Espiritu De La Colmena
Ισπανία/Spain, 1973, εγχρ./col.
Σκην./Dir.: Victor Erice. Σεν./Scr.: Victor Erice, Angel Fernandez Santos, Francisco J. Querejeta. Φωτ./Cin.: Luis Cuadrado. Μοντ./Ed.: Pablo G. del Amo. Μουσ./Mus.: Luis de Pablo. Hθ./Cast: Fernando Fernan Gomez, Teresa Gimpera, Ana Torrent. Παρ./Prod.: El as Querejeta Producciones Cinematograficas S.L. . Διάρκεια/Dur.: 97’

Το 1940, στο δημαρχείο ενός μικρού καστιγιάνικου χωριού προβάλλεται ο «Φρανκενστάιν» του James Whale. Το παραμορφωμένο πρόσωπο του Boris Karloff εξάπτει την αχαλίνωτη φαντασία της εξάχρονης Άννας που αναζητά το τέρας σε ένα απομονωμένο σπίτι στην άκρη του χωριού. Σε εκείνο το σημείο θα βρει όμως έναν πληγωμένο αντάρτη και θα του προσφέρει ρούχα και τροφή. Το ελλειπτικό δράμα του Ισπανού βιρτουόζου, ισορροπώντας ανάμεσα στο παραμύθι και το
ρεαλισμό, τον τρόμο και την ποίηση, προσέγγισε με μια μεταφυσική ποιητικότητα την ανήλικη φα-ντασία, στιγματίζοντας ανεξίτηλα τον μοντέρνο κινηματογράφο του φανταστικού, ταυτόχρονα κάνοντας ένα έμμεσο σχόλιο, πάνω στην τότε καταπιεστική πολιτική κατάσταση στο φασιστικό καθεστώς του Φράνκο.

Days of 36
Ελλάδα/Greece, 1972, εγχρ./col.
Σκην./Dir.: Θόδωρος Αγγελόπουλος/Theodoros Angelopoulos. Σεν./Scr.: Θόδωρος Αγγελόπουλος/Theodoros Angelopoulos, Στρατής Καρράς/Stratis Karras, Πέτρος Μάρκαρης/Petros Markaris, Θανάσης Βαλτινός/Thanassis Valtinos. Φωτ./Cin.: Γιώργος Αρβανίτης/George Arvanitis. Μοντ./Ed.: Βασίλης Συρόπουλος/
Vassilis Syropoulos. Μουσ.Επιμέλ./Mus.Superv.: Γιώργος Παπαστεφάνου/Giorgos Papastefanou. Hθ./Cast:Βαγγέλης Καζάν/Vangelis Kazan, Θάνος Γραμμένος/Thanos Grammenos, Κώστας Παύλου/Kostas Pavlou, Πέτρος Ζαρκάδης/Petros Zarkadis. Παρ./Prod.: Γιώργος Παπαλιός/George Papalios. Διάρκεια/Dur.: 105’

Σε μια πλατεία γεμάτη κόσμo, δολοφονείται ένας συνδικαλιστής. Οι υποψίες στρέφονται στον Σοφιανό, έναν πρώην συνεργάτη της αστυνομίας που έχει πέσει σε δυσμένεια. Απελπισμένος, κρατάει όμηρο στο κελί του έναν φίλο βουλευτή που τον επισκέπτεται στη φυλακή, κι απειλεί να τον σκοτώσει αν δεν τον ελευθερώσουν. Βρισκόμαστε στις παραμονές εκλογών του 1936, και η κυβέρνηση Μεταξά βρίσκεται σε δίλημμα: αν αντισταθεί στον εκβιασμό του Σοφιανού, θα χάσει τη στήριξη της Δεξιάς. Κι αν, υποκύψει στον εκβιασμό, θα χάσει τη στήριξη του Κέντρου... Η ταινία, δεύτερη μεγάλου μήκους του σκηνοθέτη, και γυρισμένη κατά την περίοδο της δικτατορίας του 1967, διερευνά τους μηχανισμούς που οδήγησαν στους διωγμούς της δικτατορίας του Μεταξά, το 1936. Βραβείο
της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI) στο Forum του Φεστιβάλ Βερολίνου.

Γαλλία/France, Τυνησία/Tunisia, 1971, εγχρ./col.
Σκην./Dir.: Fernando Arrabal. Σεν./Scr.: Fernando Arrabal, Claudine Lagrive. Φωτ./Cin.: Jean-Marc Ripert. Μοντ./Ed.: Laurence Leininger. Hθ./Cast: Anouk Ferjac, Nuria Espert, Mahdi Chaouch. Παρ./Prod.: Isabelle Films, Satpec. Διάρκεια/Dur.: 90’.

Το φιλμ διαδραματίζεται στο τέλος του Ισπανικού Εμφυλίου και είναι ιδωμένο υπό το πρίσμα ενός παιδιού που προσπαθεί να αντιληφθεί τις κοσμογονικές αλλαγές από τον πόλεμο: ο κομμουνιστής πατέρας του είναι αιχμάλωτος του Φράνκο ενώ η θρησκευόμενη μητέρα του, που ίσως και να βοήθησε στη σύλληψη του πατέρα, βλέπει με συμπάθεια τους φασίστες. Ο Αραμπάλ χρησιμοποιεί το οιδιπόδειο σύμπλεγμα με τις φαντασιώσεις του παιδιού και την περίεργειά του για
το σεξ και το θάνατο για να τα αναμείξει με τα αισθήματα της μητέρας και την τύχη του πατέρα. Η ιστορία της ταινίας είναι εμπνευσμένη από την παιδική ηλικία του ίδιου του σκηνοθέτη.

Mourir à Madrid
Γαλλία/France, 1963, μ/α/b&w.
Σκην./Dir.: Frédéric Rossif. Σεν./Scr.: Μadeleine Chapsal, Frédéric Rossif. Φωτ./Cin.: Georges Barsky. Μοντ./ Ed.: Suzanne Baron. Μουσ./Mus.: Maurice Jarre. Νarrat./Αφηγ.: John Gielgud, Irene Worthm Suzanne Flon. Παρ./Prod.: Nicole Stephane. Διάρκεια/Dur.: 85’

Ένα συγκλονιστικό, κλασσικό πλέον, ντοκουμέντο για τον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο, που κέρδισε υποψηφιότητα για Όσκαρ Καλύτερου Ντοκιμαντέρ. Ο γάλλος Frédéric Rossif αναμειγνύει οπτικό υλικό από πολεμικές ανταποκρίσεις, με δικά του πλάνα από την Ισπανία του Φράνκο για να καταδείξει τα συνεχιζόμενα πάθη των Ισπανών κατά την διάρκεια του καθεστώτος. Ο θάνατος του Λόρκα, οι Διεθνείς Ταξιαρχίες, η μάχη της Μαδρίτης, η Γκουέρνικα, οι Βάσκοι, τα παιδιά πρόσφυγες… Όλα είναι εδώ.

Wild River
ΗΠΑ/USA, 1960, εγχρ./col.
Σκην./Dir.: Elia Kazan. Σεν./Scr.: Paul Osborn. Mυθ./Novel: William Bradford Huie, Borden Deal. Φωτ./Cin.:Ellsworth Fredericks. Μοντ./Ed.: William Reynolds. Μουσ./Mus.: Kenyon Hopkins. Hθ./Cast: Montgomery Clift, Lee Remick, Jo Van Fleet. Παρ./Prod.: Twentieth Century Fox Film Corporation. Διάρκεια/Dur.: 110’.

Kατά την διάρκεια της μεγάλης οικονομικής ύφεσης του ’30, ο Τσακ Γκλόβερ καταφτάνει στην κοιλάδα του Τενεσί, ως αντιπρόσωπος μιας κρατικής εταιρίας που πρόκειται να εγκαταστήσει φράγματα γύρω από τον ποταμό Τενεσί, προκειμένου να εμποδίσει τις πλημμύρες. Όλοι οι κάτοικοι της περιοχής γύρω από το ποτάμι έχουν πουλήσει τις περιουσίες τους στο κράτος, για να μπορέσουν να χτιστούν τα φράγματα, εκτός από μια ηλικιωμένη, που ζει με την οικογένειά της σε ένα νησί μέσα στο ποτάμι. Η γυναίκα αρνείται πεισματικά να αφήσει την περιουσία της και ο Τσακ προσπαθεί να την μεταπείσει. Στην πορεία όμως θα ερωτευτεί την εγγονή της. Αντιμετωπίζει ωστόσο αντιδράσεις από τους ντόπιους, όταν προσλαμβάνει μαύρους εργάτες.

Modern Times
HΠΑ/USA, 1936, μ/α/b&w.
Σκην./Dir.: Charlie Chaplin. Σεν./Scr.: Charlie Chaplin. Φωτ./Cin.: Ira H. Morgan, Roland Totheroh. Μοντ./Ed.: Charlie Chaplin, Willard Nico Μουσ./Mus.: Charlie Chaplin. Hθ./Cast: Charlie Chaplin, Paulette Goddard,Henry Bergman. Παρ./Prod.: Charlie Chaplin. Διάρκεια/Dur.: 87’

Ο Σαρλό τρελαίνεται από τους αγχωτικούς ρυθμούς εργασίας σ’ ένα μεγάλο εργοστάσιο, συλλαμβάνεται από παρεξήγηση ως ηγέτης μιας διαδήλωσης, ερωτεύεται μια καταζητούμενη ορφανή κοπέλα και προσπαθεί μαζί της να βρει την ευτυχία. Μία από τις καλύτερες ταινίες του Chaplin,που στιγματίζει την ανεργία, την απανθρωπιά αλλά και τη μηχανοποίηση της κοινωνίας και διαδραματίζεται στην περίοδο του μεγάλου οικονομικού κραχ του 1929 με ακραίες τις συνθήκες
φτώχειας και ανεργίας, αλλά και εξαθλίωσης των εργαζομένων. Πάντα επίκαιρη, ιδιαίτερα στην παρούσα συγκυρία, με αξέχαστες σκηνές, η ταινία αποτελεί ένα σχόλιο στην παράνοια της βιομηχανικής εποχής και της τεχνολογικής προόδου. Κοινωνική κριτική, σουρεαλισμός, ανθρωπισμός και ψυχαγωγία συνυπάρχουν μοναδικά στην τελευταία βουβή ταινία του δημιουργού.

La vie est a nous
Γαλλία/France, 1936, μ/α/b&w.
Σκην./Dir.: Jean Renoir, Jacques Becker, Jean-Paul Le Chanois, Jacques B. Brunius, Henri Cartier-Bresson,Maurice Lime, Pierre Unik, André Zwoboda. Σεν./Scr.: Jacques Becker, Jacques B. Brunius, Jean Renoir, Pierre Unik. Φωτ./Cin.: Henri Alekan, Jean-Paul Alphen, Jean Bourgoin, Alain Douarinou , Jean Isnard , Louis Page, Claude Renoir. Μοντ./Ed.: Jacques B. Brunius, Marguerite Renoir. Hθ./Cast: Jean Dasté, Jacques B. Brunius, Simone Guisin. Παρ./Prod.: Collective Films, Parti Communiste Français. Διάρκεια/Dur.: 96’

Συλλογική ταινία, υπό την επίβλεψη του Jean Renoir, η οποία χρηματοδοτήθηκε από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Γαλλίας στο πλαίσιο της τότε προεκλογικής καμπάνιας. Ωστόσο ο Renoir δεν κάνει άλλο ένα προπαγανδιστικό φιλμ αλλά μια ταινία στο πνεύμα του Λαϊκού Μετώπου,στην οποία περιγράφει γλαφυρά την εικόνα της Γαλλίας της δεκαετίας του ‘30 μέσα από ιστορίες ανθρώπων που έρχονται αντιμέτωποι με την ανεργία, την φτώχια, την οικονομική κρίση και όλα
τα κοινωνικά προβλήματα σε μια εποχή που ο φασισμός είχε αρχίσει να εξαπλώνεται επικίνδυνα στην Ευρώπη. Μετά την ταινία θα προβληθούν και σπάνια επίκαιρα της εποχής.